Paco, o alcalde de Santorén, unha vila da Costa Morte, sofre un pesadelo pola morte do cabo Agapito, a quen atoparon na corredoira do monte coa cabeza desfeita por tres disparos.
Paco, o alcalde de Santorén, unha vila da Costa Morte, sofre un pesadelo pola morte do cabo Agapito, a quen atoparon na corredoira do monte coa cabeza desfeita por tres disparos. Nesa noite, Paco recordaba o que lle dixera Lucía, cando os dous eran militantes dun partido clandestino formado por a penas un cento de revolucionarios: "deixar de ser novo era cifrar as aspiracións dunha vida non en salvar a Patria, senón en chegar a alcalde dunha vila de segunda". Podería ser certo, pero para este médico, dedicado á actividade política, a vida tampouco lle ía tan mal, despois de pasarse ao partido conservador e a pesar do permanente litixio que mantiña con Pousada, o alcalde de Mirandela, pola delimitación da extrema entre os dous concellos. Un conflicto que o desacougaba e ao que non era alleo, tampouco, o destino do Monte, ese faro de luz branca, o último paraíso que quedaba na comarca, onde teimaba en ubicar un vertedoiro para o tratamento dos residuos. Outro feito que o enfronta co seu propio fillo, Antonio " O Roxo", o inquedo estudiante de Físicas, o ecoloxista e líder da oposición veciñal contra o vertedoiro que propón un plan alternativo de reciclaxe integral. Ademais, Paco mantiña unha actividade secreta, a da escritura dunha colección de vidas paralelas, vidas de heroes que publica baixo o alcuño de Roi de Neisón na páxina web do Batallón Literario da Costa da Morte. Vidas como a de Roque Dalton, o comandante Che Guevara ou Rosa Luxemburgo. Paco, sen dúbida, agacha con esas vidas paralelas a súa loita na procura do paraíso.
Teoría do caos é a novela de madurez de Marilar Aleixandre, unha das nosas máis importantes narradoras, coidadosamente construída en forma de traxedia clásica e estructurada sobre tres planos que se van intercalando. Novela ambiciosa e aberta propón aos lectores múltiples lecturas do enfrontamento dialéctico de dúas xeracións e a confrontación de formas de entender o xeito de conquistar o paraíso, de recuperar a levidade, de vivir a vida.
Colección
Narrativa
Código
1331169
I.S.B.N.
978-84-8302-694-6
Publicación
23/10/2001
Clasificación IBIC
FA
Formato
Papel
Páxinas
224
Tamaño
22 x 14.5 cm
Colección
Narrativa
Código
1378265
I.S.B.N.
978-84-9121-259-1
Publicación
21/09/2017
Clasificación IBIC
FA
Formato
ePub
Colección
Código
I.S.B.N.
Publicación
01/01/1970
Clasificación IBIC
Formato
Autor/a
Marilar Aleixandre
Marilar Aleixandre (Madrid, 1947). Vive en Galicia dende 1973. Doutora en Bioloxía. Catedrática de Ciencias Naturais de Ensino Medio. Catedrática de Didáctica das Ciencias na Universidade de Santiago de Compostela. É membro da Real Academia Galega. Colaboradora das revistas "Nó", "Luzes de Galiza" e "Festa da palabra silenciada". No eido da poesía, recibiu o Premio Esquío por "Catálogo de velenos" (1999), o premio Caixanova por "Mudanzas" (2008), tendo publicado, ademais, o volume "Desmentindo a primavera" (Xerais 2003) e "Ovella descarreirada" (Xerais 2014). Colaborou como guionista con Fran Bueno na banda deseñada "Os Escachapedras", e publicou a biografía "Castelao segundo Rañolas" (2000). Como narradora ten publicado: "A formiga coxa" (Xerais 1989), novela xuvenil; "O rescate do peneireiro" (Xerais 1990), novela xuvenil; "Tránsito dos gramáticos" (Xerais 1993); "Nogard" (1994); "A expedición do Pacífico" (Xerais 1994), Premio Merlín e Premio da Crítica á creación literaria en galego en 1995; "Lobos nas illas" (Xerais 1996), relatos; "O trasno de Alqueidón" (Xerais 1996), contos infantís, Premio Rañolas 1996 ao mellor libro infantil do ano; "A Compañía Clandestina de Contrapublicidade" (1998), Premio Álvaro Cunqueiro; "A banda sen futuro" (Xerais 1999), Premio Lazarillo e Premio Lecturas Galix 2001; "Lapadoiras, Sacaúntos e Cocón" (1999), conto infantil; "Unha presa de terra" (2001), Premio La Voz de Galicia de novelas por entregas; "Teoría do caos" (Xerais 2001), Premio Xerais; "Paxaros de papel" (Xerais 2001), álbum; "O chápiro verde" (2001, Xerais 2003), conto infantil; "Basilisa, a princesa sapiño" (2002), conto infantil; "Rúa Carbón" (Xerais 2005), novela finalista do Premio Nacional de Literatura Infantil e Xuvenil 2006 e "A Cabeza de Medusa" (Xerais 2008), novela gañadora do Premio Fundación Caixagalicia de Literatura Xuvenil 2008 e Premio The Withe Ravens, 2009; "Dez abellas na laranxeira" (Xerais 2008), conto infantil; ''O coitelo en novembro'' (Xerais 2010); "Catro cascarolos" (Xerais 2016), conto infantil; e "Nogard" (1994, Xerais 2022), novela xuvenil. Boa parte da súa obra foi traducida a todas as linguas peninsulares.
