Arredor das Irmandades da Fala

Autor

Luís Cochón

Autor

X. L. Méndez Ferrín

X. L. MÉNDEZ FERRÍN (Ourense, 1938) é unha figura cimeira da cultura galega contemporánea. O seu labor abrangue os ámbitos da narrativa, da crítica, da investigación, do pensamento e da acción política e social. Doutor en Filoloxía, recibiu premios como o Celanova Casa dos Poetas, o Premio Trasalba, o Premio Irmandade do Libro ao Autor do Ano, o Premio da Crítica Española, o Premio Losada Diéguez ou o Premio Nacional da Cultura Galega. É autor dunha obra compacta, unitaria, que abala entre a realidade e a fantasía, e creou espazos literarios de referencia para o ámbito da cultura. A súa obra narrativa iniciouse hai cincuenta anos con Percival e outras historias (1958), e desde aquela publicou títulos tan emblemáticos como O crepúsculo e as formigas (1961), Arrabaldo do norte (1964), Retorno a Tagen Ata (1971), Elipsis e outras sombras (1974), Antón e os inocentes (1976), Crónica de nós (1980), Amor de Artur (1982), Bretaña, Esmeraldina (1987, 2007), Arraianos (1991), ou No ventre do silencio (1999). Como poeta, logo de Voce na néboa (1957), Antoloxía Popular (1972) e Sirventés pola destrucción de Occitania (1975), o poemario Con pólvora e magnolias (1977) provocou un revulsivo na poesía daquela altura e mudou o seu rumbo. Logo viñeron títulos como Poesía enteira de Heriberto Bens (1980), O fin dun canto (1982), Erótica (1992), Estirpe (1994), O outro (2002), Era na selva de Esm (2004) e Contra Maquieiro (2005). No ano 2024, Anxo Angueira compilou toda a súa obra poética no volume Poesía reunida (2024). Para o público xuvenil publicou Arnoia, Arnoia (1986), incluída na Lista de Honra do IBBY en 1988.

Autor

Carlos García Martínez

Autor

Alvaro Cunqueiro

Autor

José Antonio Durán

Autor

Xosé Ramón Barreiro Fernández

Xosé R. Barreiro Fernández (Ribeira, A Coruña) é doutor en Historia pola Universidade de Santiago de Compostela e doutor en Dereito Canónico pola Universidade Gregoriana de Roma. Actualmente, despois de exercer a cátedra de Historia Contemporánea da Universidade de Santiago de Compostela, segue como profesor emérito desta. É tamén presidente da Real Academia Galega. Na súa bibliografía académica figuran varios libros canónicos dentro da historiografía peninsular. Os seus estudos sobre o carlismo galego, o liberalismo e o nacemento do galeguismo ou os cinco tomos do Proxecto Galicia amplían os nosos horizontes intelectuais e poñen acento galego en temas e personaxes que permanecían velados polas circunstancias históricas. Entre outras, ten publicadas as seguintes obras: A parroquia hoxe (1970); El carlismo gallego (1976, reeditado e revisado en 2008 e publicado en galego como O carlismo galego); El levantamiento de 1846 y el nacimiento del galleguismo (1977); El campesinado gallego en el siglo XIX. Economía y sociedad (1980); Historia contemporánea de Galicia (1982); Liberales y absolutistas en Galicia (1808-1833) (Xerais, 1982); Historia de la ciudad de La Coruña (1986); O movemento obreiro en Galicia: catro ensaios (Xerais, 1990); Historia de la imprenta en Galicia (1992); Historia da Universidade de Santiago de Compostela. (1998-2002); Manuel Murguía (2000, con Xosé Luís Axeitos); Historia de Galicia, 5 tomos do Proxecto Galicia (2000-2002); Parlamentarios de Galicia: biografías de deputados e senadores (1810‑2003) (2003, coordinador e autor); Cartas a Murguía (2005); O Tratado da Constitución europea: visións desde Galiza (2005); Manuel Lugrís Freire, o compromiso (2006, con Xosé Luís Axeitos); Os símbolos de Galicia (2007, Consello da Cultura Galega); A gran historia de Galicia (2007, coordinador) e Historia social da Guerra da Independencia en Galicia (Xerais 2009).

Autor

Luís Veiga do Campo

Autor

Xurxo Martínez González

Xurxo Martínez González (Coia,Vigo, 1984). Doutor en Filoloxía Galega e premio extraordinario de Tese de Doutoramento pola Universidade de Vigo. A súa investigación céntrase no Rexurdimento, no provincialismo e na cultura galega do século XIX, con distintas publicacións e artigos. Autor de varios libros, en Xerais publicou "Luís Soto. A xeira pola unidade galega" (2011) e "Común temos a patria. Biografía dos irmáns Villar Ponte" (2018), escrito con Emilio Xosé Ínsua. Colaborador habitual na prensa escrita e dixital, premiado en certames poéticos e narrativos, tamén realiza labores como guía literario-cultural por Vigo. Traballa como técnico de normalización lingüística no Concello de Redondela.

Autor

Justo G. Beramendi

Justo Beramendi (Madrid, 1941) é catedrático emérito de Historia Contemporánea da USC, da que foi vicerreitor (1990-1994). Cofundador do Museo do Pobo Galego e presidente do seu Padroado, participou na creación das revistas «Negaciones» (Madrid, 1977), «A Trabe de Ouro» (Santiago, 1990) e «Tempos Novos» (Santiago, 1997). Especializado en historia das ideoloxías e dos nacionalismos, publicou entre outros libros e artigos, que hoxe chegan a case trescentos, «Miseria de la Economía» (1974) con E. Fioravanti, «Vicente Risco no nacionalismo galego» (1981), «Galicia e a historiografía» (1993), «Ethnos versus Polis? On method and nationalism» (1994), «La historia política: algunos conceptos básicos» (1999), «La España de los nacionalismos y las autonomías» (2001) con J. L. Granja y P. Anguera, «A transición en Galicia» (2007), «A Galicia autónoma» (2007) e «De provincia a nación. Historia do galeguismo político» (Xerais, 2007, 2021), obra pola que recibiu en 2008 os premios Nacional de Ensaio, Losada Diéguez de Investigación, AELG de Ensaio e da Crítica de Galicia en Investigación. Participou, entre outras, nas obras colectivas «15-M: O pobo indignado» (2011), «Á beira de Beiras. Homenaxe nacional» (2011), «Tempos chegados? Sobre o futuro político de Galiza» (2015), «As Irmandades da Fala (1916-1931)» (2016) e «Arredor das Irmandades da Fala» (Xerais, 2016). Autor ou coautor das edicións críticas das obras de Losada Diéguez (Xerais, 1985), Ramón Villar Ponte, Peña Novo, Castelao e Risco. Organizou e coeditou as actas dos congresos «Nacionalismos y regionalismos en la España de la Restauración» (1983), «Castelao» (1986), «Los nacionalismos en la España de la Segunda República» (1988), «Nationalism in Europe: Past and Present» (1993) e «Memoria e Identidades» (2004). En 2008 recibiu o Pedrón de Ouro, en 2009 conseguiu o Premio Galiza Mártir da Fundación Alexandre Bóveda e en 2017 foille concedida a Medalla Castelao.

Autor

Xosé González Martínez

Autor

Xosé Ramón Pena

Xosé Ramón Pena Sánchez (Betanzos, 1956) é un autor de referencia no eido dos estudos literarios galegos con títulos como "Literatura galega medieval" (1992), "Manuel Antonio e a vangarda" (1996), "Xograres do mar de Vigo" (Xerais, 1998) ou "Historia da literatura medieval galego-portuguesa" (2002). Ademais, como narrador escribiu unha significativa obra de ficción, "O reverso do espello" (Xerais, 1984), "Para despois do adeus" (Premio Xerais, 1987), "Paixóns privadas" (Xerais, 1991), "A era de Acuario" (Xerais, 1997), "Fado de princesa" (2005), "A batalla do paraíso triste" (Xerais, 2008), "Como en Alxeria" (Xerais, 2012) e "Todas as vidas" (Xerais, 2020). Director do suplemento Faro da Cultura e columnista do xornal «Faro de Vigo», son súas tamén, entre outras, as edicións críticas das obras de Ramón Cabanillas: "Na noite estrelecida" (Xerais, 1988), "Da terra asoballada" (Xerais, 1989), "No desterró" (Xerais, 2010) e, en colaboración con X. M.ª Dobarro, "Ramón Cabanillas. Poesía galega completa" (Xerais, 2009).

Autor

Antón Costa Rico

Antón Costa Rico (anton.costa@usc.es) é Profesor Catedrático de Historia da Educación na Universidade de Santiago de Compostela (Galicia). Doutor en Ciencias da Educación (Universidad de Salamanca, 1982). Ten unha extensa traxectoria de docencia universitaria nos campos da política educativa e da historia de la educación, ámbitos os estes nos que desenvolve actividades de investigación. É un dos fundadores e promotor do movemento de renovación pedagóxica Nova Escola Galega (1983) e foi un dos impulsores da difusión da pedagogía Freinet desde 1974. Foi Director do Instituto de Ciencias da Educación da Universidade de Santiago e Decano da súa Facultade de Ciencias da Educación. É membro do Consello Escolar de Galicia desde a súa creación. Dirixiu dez teses de doutoramento universitario. Tivo ata o presente diversas presenzas académicas en Suiza, Francia, Inglaterra, Brasil, Arxentina e Portugal. Actualmente é o Presidente da 'Sociedad Española de Historia de la Educación' (SEDHE). Como militante da renovación pedagóxica tivo e ten presenza frecuente en diversos foros de reflexión e de exposición pública. Foi correspondente de Cuadernos de Pedagogía en Galicia. Impulsor e membro dos Consellos de redacción das revistas pedagógicas As Roladas-2, Revista Galega de Educación e Sarmiento. Anuario Galego de Historia da Educación, entre outras. Militante político e cívico no espazo da esquerda e do nacionalismo galego. Diversos aspectos da historia da educación en Galicia e cuestiones da historiografía educativa centran a súa atención investigadora no presente. Entre as súas obras: O ensino en Galicia. Problemática e perspectivas (1980), Escolas e mestres. A educación en Galicia da Restauración á II República (1989), Historia do ensino no Reino de Galiza (anos 413-1483), A reforma da educación (1906-1936) (1996), Informe sobre a situación e estado do sistema educativo en Galicia (1995; Dir. de Informe), Fray Martín Sarmiento. La educación de la niñez y de la juventud (en colaboración) (2002), Sarmiento. Vida e obra (2002, Edicións Xerais de Galicia), Historia da educación e da cultura en Galicia (2004, Edicións Xerais de Galicia), A construcción do coñecemento pedagógico (2009), D´abord les enfants. Freinet y la educación en España (1926-1975) (2010), Luís Bello: Viaje por las escuelas de Galicia (ed. e estudio crítico) (2010). Ten sido notable colaborador na elaboración e supervisión de 'entradas' para a Gran Enciclopedia Gallega (S. Cañada ed.) e Enciclopedia Galega Universal (Ed. Ir Indo).

Autor

Francisco Díaz-Fierros Viqueira

Autor

Xosé Luís Axeitos Agrelo

Xosé Luís Axeitos (Asados, Rianxo, 1945), catedrático e membro da real Academia Galega, considérase debedor do maxisterio do profesor Pensado, mestre da filoloxía galega a quen debe o seu achegamento ó século XVIII, coeditando as cartas do P. Sobreira e a obra de Cornide, Descripción del Reino de Galicia. No campo da literatura dedica especial atención a Dieste, Luis Seoane e Manuel Antonio, aos que estudou e editou. Axeitos tense preocupado tamén polo mundo da edición en Galicia, tanto dende a perspectiva artística como dende o punto;de vista das artes gráficas e a súa función nas culturas periféricas. É autor da biografía "Manuel Antonio. Unha vida en rebeldía" (Xerais, 2017).

Autor

Pepe Barro

Pepe Barro (Pontedeume, 1955) é un deseñador con máis de corenta anos de profesión ao que lle gusta tocar todos os xéneros e mesmo procura mesturar uns cos outros, unha práctica que se pode entender como unha lectura da Galiza que renova os seus sinais de identidade: a Selección Galega de Fútbol, a Casa de Rosalía, a caixa de ovos do Pazo de Vilane ou os albariños Terra de Asorei son algúns dos seus traballos. Como profesional independente (1977), asociado no Grupo Revisión (1985) ou desde Barro Deseño (2013), proxecta a identidade corporativa de entidades como a Universidade da Coruña, Consello da Cultura Galega, Xerais, Turgalicia, Denodo ou Culturgal; deseña publicacións como A Nosa Terra, Diario de Galicia, Tempos, ou Sermos Galiza; realiza sitios web como o da Real Academia Galega, ilustra libros como Arnoia, Arnoia ou Cantares gallegos, e mesmo os primeros «cuponazos» da Once. Entre outras exposicións, deseñou a do centenario da Real Academia Galega (2006); Rosalía de Castro, no principio foi o verso (2013); ou a Casa-Museo Manuel Antonio (2011). En 2014 publica o libro non venal O como é o que conta, trinta artigos sobre o deseño, a cultura e a imaxe da cultura, edición de cen exemplares asinados e numerados. En 2016 deseña as exposicións Con-fío en Galicia; Saúde e Terra, irmá(n)s!, centenario das Irmandades da Fala; Galicia 100, obxectos para contar unha cultura. En 2017 conclúe a renovación museolóxica e museográfica da Casa de Rosalía. Recibiu o Premio da Crítica Galega en 1983, o Premio Galicia de Deseño Ateneo de Ourense en 1984, o Premio Xerais á Cooperación Editorial en 2000, o Premio AEPD en 2004 ou o Premio de Honra do Cluster da Comunicación Gráfica de Galicia en 2017. É membro da Asociación Galega de Deseño (DAG). Pódese ver unha selección de traballos de Pepe Barro en www.gruporevision.net e www.pepebarro.gal Foto do autor: Xoán Piñón

Autor

Isidoro Millán González-Pardo

Autor

Arturo Casas

Autor

Clodio González Pérez

Autor

Luís Alonso Girgado

Autor

Emilio Xosé Ínsua López

Emilio Xosé Ínsua López (Viveiro, 1967). Doutor en Filoloxía Galega pola USC e profesor no IES A Basella de Vilanova de Arousa. Fai parte da redacción de "Aulas Libres" (STEG), "Ardentía" (FGCMF) e "Revista Galega de Educación" (Nova Escola Galega). Mantén na rede o blog «A ínsua do Ínsua» e escribe acotío no "Heraldo de Vivero". Editou libros de texto e obra inédita de Prados Ledesma e García Dóriga, así como pezas de Antón Villar Ponte. Participou en Letras de Cal e publicou "Devalar das esperas" (1995) e "Acontece ás veces a ternura" (2005). Obtivo os premios de investigación Irmandiños (1996), Ramón Piñeiro (2004) e Ánxel Fole (2002 e 2009). Escribiu en colaboración con C. Nuevo os volumes "O primeiro Antón Villar Ponte" (2003) e "Maruja Mallo, de prometedora pioneira a artista universal" (2010). É autor tamén de "Sobre «O Mariscal» de Cabanillas e Villar Ponte" (2005); "Antón Villar Ponte e a Academia Galega" (2006); "Orixe, peripecia e pertinencia do topónimo San Cibrao (Cervo)" (2010), e "A nosa Terra é nosa! A xeira das Irmandades da Fala (1916-1931)" (2016). En colaboración con Xurxo Martínez González escribiu "Común temos a patria. Biografía dos irmáns Villar Ponte" (Xerais 2018).

Autor

Manuel Forcadela

Manuel Fernández Álvarez (Tomiño, 1958). Doutor en Filoloxía. Profesor da Facultade de Filoloxía da Universidade de Vigo. Como ensaísta e estudioso da literatura ten publicado: A harpa e a terra. Unha visión da poesía lírica de Eduardo Pondal (Xerais 1988), Guía de lectura de A Esmorga (1991); Manual e Escolma da Nova Narrativa Galega (1993); A poesía de Eduardo Pondal (1994) e a edición crítica da Poesía de Eduardo Pondal (Xerais 1988). Como poeta: Ferida acústica de río (1982), Premio Celso Emilio Ferreiro; O regreso das ninfas (1985); O varredor en outono (1987), Premio Leliadoura; Nausícaa (1992); Profecía (1993); Morte do fadista (2000); Refutación da musa (2001); Lámpada e medusa (2002), Premio Esquío.Como narrador: Paisaxe con muller e barco (Xerais 1990), Premio de novela García Barros; Sangue sobre a neve (1990), novela, con traducción para o catalán; Barato, barato (1991), novela; Contos interruptus (1992); Fóra de xogo (1993), novela; Anxélica (1994); A equipaxe do azar (1994); A armada invencible (1996), novela.

Autor

Francisco Fernández Rei

Francisco Fernández Rei (Fefiñáns-Cambados, 1952) Catedrático de Filoloxía Románica da Universidade de Santiago de Compostela. Ingresou na Real Academia Galega co discurso "Ramón Cabanillas, Manuel Antonio e o Mar da Arousa". Cofundou as revistas "A Trabe de Ouro" e " Ardentía", a asociación sociocultural "Redes Escarlata" e a plataforma apartidaria "ProLingua", tamén presidiu a Comisión Organizadora do VII Encontro de Embarcacións Tradicionais de Galicia (Cambados 2005). No Instituto da Lingua Galega dirixe o "Arquivo do Galego Oral" e coordinou o vol. I "Morfoloxía verbal" (1990, Premio da Crítica de Investigación), IV "Tempo atmosférico e cronolóxico" (2003) e VI "Terra, plantas e árbores" (2014) do "Atlas Lingüístico Galego". Autor do manual "Dialectoloxía da lingua galega" (Xerais, 1990, Premio Losada Diéguez de Investigación) e coeditor con Carme Hermida do audio-libro "A nosa fala. Bloques e áreas lingüísticas do galego" (1996). Estudou o galego estremeiro, a elaboración do galego moderno, o léxico mariñeiro e o mar na literatura galega; e coeditou con Antón Santamarina "Estudios de sociolingüística románica. Linguas e variedades minorizadas" (1999) e con Luís Rei "Roteiros pola poesía de Ramón Cabanillas" (2009).

Autor

Antón Santamarina

Autor

Miro Villar

Miro Villar (Cee, 1965). Doutor en Teoría da Literatura e Literatura Comparada coa Tese A poesía galega de Antón Zapata García. Edición e estudo. Profesor de lingua e literatura galegas, poeta, narrador, tradutor e crítico literario en diversas revistas. Formou parte do Batallón Literario da Costa da Morte e como poeta publicou Ausencias pretéritas (1992), 42 décimas de febre (1994), Abecedario da desolación (1997; premio Tívoli-Europa 1998), Equinoccio de primavera (1998; finalista do premio Tívoli-Europa 1999), Gameleiros (Xerais, 2002, co fotógrafo Manuel Álvarez) e As crebas (2011; premio Concello de Carral, 2010). Poemas seus foron traducidos ao castelán, portugués, italiano, francés, alemán, inglés, alemán, ruso, albanés e serbo-croata en Il cammino di Santiago. La giovane poesia d'europa nel 1997. Tamén figuran en numerosas revistas literarias, nos cartapacios colectivos Ao mar de adentro (1989) e A rota dos baleeiros (1991), e en varias antoloxías das que Xerais publicou Para saír do século (1997), Río de son e vento (1999), A tribo das baleas (2001), 47 poetas de hoxe cantan a Curros Enríquez (2001) e Homenaxe dos poetas galegos a Federico García Lorca contra a súa morte (2006). Tamén publicou narrativa e literatura infantil e xuvenil, con O nariz de Fiz (2009), A cobiza do verme Noel (2011), Rebelión na charca (2012) e en Xerais a serie Carlota, a marmota (2000), Carlota e a bota perdida (2003) e Carlota e a gaivota patiamarela (2006). Como narrador recibiu nos anos 1985 e 1987 o premio de relato curto Modesto R. FigueiredoPatronato Pedrón de Ouro por "Augas de silencio" e "Verbas cruzadas con Amaranta" (1987/1988) e a Curuxa Literaria do Museo do Humor de Fene. E no eido do ensaio é autor de varias edicións críticas ou comentadas, como a Antoloxía poética de Gonzalo López Abente (1995), Unha lectura de O soño sulagado (1998), Roberto Blanco Torres. Orballo da medianoite (Xerais, 1998), A poesía galega de Xervasio Paz Lestón (1998), Indo para máis perto. A señardade no puño de Alexandre Cribeiro (Xerais, 2004), A roseira da soidade de Antón Zapata García (Xerais, 2005), Poesía galega completa e textos en prosa de Emilio Álvarez Blázquez (2005) ou Bretemada de Gonzalo López Abente (2011), alén de ser coautor dos volumes de Publicacións periódicas e Obras no Diccionario da Literatura Galega (1997/1999) e, xunto a Xesús Alonso Montero, dos Textos e documentos para o congreso sobre García Lorca (1998).

Autor

Armando Requeixo

Armando Requeixo (Mondoñedo, 1971). Licenciado en Filoloxía Galego-Portuguesa (Premio Extraordinario), exerce como profesor de Lingua e Literatura Galegas no Ensino Medio, tendo desempeñado tamén labores docentes no Departamento de Filoloxía Galega da Universidade de Santiago (1996-1997 e 2000-2002). Como investigador e analista literario é autor das monografías "Ánxel Fole. Aproximación temática á súa obra narrativa en galego" (1996), "Ánxel Fole e Á lús do candil", (1997, en coautoría con Luís Alonso Girgado), "O mundo lucense de Ánxel Fole" (1997, en colaboración con Claudio Rodríguez Fer e Isabel Gómez Rivas) e "Escritores mindonienses" (1998). Foi, tamén, o editor da novela de Aníbal Otero "Esmoriz" (1994), da peza teatral de Luís Seoane "A soldadeira" (1996), da "Poesía galega" (1999) e mais a "Etnografía mindoniense" (2000) de Eduardo Lence Santar e do poemario "Primeiras cantigas do amor" (1999) de Xosé Díaz Xácome. Tamén se co-responsabilizou, xunto con Ramón Nicolás, da edición e estudio da escolma de conto galego actual "Materia prima. Relatos contemporáneos" (Vigo, Xerais, 2002) e de "Viaxe ao País dos Ananos" de Celso Emilio Ferreiro (Xerais 2004). Como crítico literario é colaborador habitual da revista "Tempos Novos" e mais dos xornais "El Correo Gallego", "Faro de Vigo" e "Diario de Ferrol".

Autor

Darío Xohán Cabana

Darío Xohán Cabana (Roás, 1952) traballou en Edicións Castrelos, foi liberado sindical, garda municipal e, finalmente, funcionario do Concello de Lugo. Desde 1987 elaborou o encrucillado galego diario en «La Voz de Galicia», foi membro do Consello de Redacción de «A Trabe de Ouro» e académico numerario da Real Academia Galega desde o 2006. Como poeta obtivo, entre outros, os premios Cidade de Ourense (1982 e 1986), Celso Emilio Ferreiro (1983 e 1986) e Martín Códax (1994). É autor de distintos libros de poesía, reunidos no volume «Vinte cadernos. Poemas 1969-2002» (Xerais, 2003), e de «Cabalgada na brétema» (2006). Galardoado tamén como narrador, destacan «Galván en Saor» (Premio Xerais de novela, 1989), un clásico da literatura galega recente; «Fortunato de Trasmundi» (Xerais, 1990); «Vidas senlleiras» (Premio Cidade de Lugo, Xerais, 1992), a partir dun seu conto, fíxose a película «A mariñeira» (Antón Dobao, 2008); «O cervo na torre» (Premio Xerais de novela, 1994), «Morte de rei» (Xerais, 1996) e «Mitos e memorias» (Xerais, 2003). Escribiu tamén para o público infantil e xuvenil «As aventuras de Breogán Folgueira» (Xerais, 1990), «Chucho Cacho» (Xerais, 1994), «As viaxes do príncipe azul» (1993), etc. En 1991 foille outorgada a Medalla de Ouro da cidade de Florencia pola súa tradución d'«A divina comedia» de Dante. É autor, ademais, de antoloxías, guías, traballos historiográficos e biografías como «A chegada a Lugo do primeiro tren» (2005) ou «Xosé María Álvarez Blázquez. Vida e obra» (Xerais, 2008). A súa traxectoria biográfica está recollida no libro «Conversas con Darío Xohán Cabana. Vida e escrita» (Xerais, 2007). Nos seus últimos anos dedicouse fundamentalmente á tradución: os trobadores occitanos, de novo Petrarca e Dante (2011, 2012 e 2014) e varias novelas francesas. «A música das palabras. De lingua e literatura, 1990-2021» (Xerais, 2022), é unha recompilación de pequenos ensaios en forma de artigos e conferencias. Morreu o 16 de novembro de 2021 deixando máis de 50 libros publicados e unha inmensidade de ideas, palabras e proxectos na gabeta.

Autor

Rafael Dieste

Autor

Xosé Filgueira Valverde